Twoje centrum PBF

Źródło: http://www.zakonopedia.boo.pl/mangel
Autor: Mangel

Zakon Światła -ostoja fantazji

Poradnik tworzenia pbf, część 5 – Praktyczne porady klimatyczne

Dziś drogie gnomy, przysiądziemy nad klimatem. Wycieczka będzie przednia, a wiadomości ważkie, więc buzia w ciup, jaja… w garnek, podgrzać, zjeść i ruszamy!
Tylko nie zapomnijcie o jednym, potem wam się to zwróci, zapisywaniu pomysłów które przyjdą wam na myśl! Od teraz, już na zawsze, noście ze sobą coś, czym możecie uwiecznić swoje myśli.

18. Narodziny pomysłu.

a) Utrzymanie mózgu:
odpowiednie utrzymanie higieny pracy mózgu i okolic jest niezwykle ważne, gdy chcecie móc powiedzieć o sobie w kontekście kreatywności. Zapuszczone i nie czyszczone mózgi dziczeją i stają się bezpłodnymi polami rozpaczy, po których krążą duchy morderców, szakali, fanatyków i samotnych matek.
Jak się zabrać za porządkowanie i oprawianie własnego układu neuronowego? Na początek duża doza śmiechu. :-) To nie żarty, śmiech czyści mózg z wszystkich zbędnych śmieci przeszkadzających nam w nie tylko dziele kreacji, ale i w życiu codziennym. Dlatego moi mili, weźcie to co wyciska z was łzy radości i śmiechu, gapcie się na to aż wam oczy spuchną! Może być uśmiech zadowolonego z poprawnie odwalonej roboty rodzica patrzącego na swoje pociechy, może być histeryczne wyśmiewanie ludzkiej głupoty, może być śmiech z kawału kumpla. Śmiejcie się aż zapomnicie, czemu ta baba w autobusie dziś rano was tak wkurzyła.

b) Wizualizacja:
Gdy opada kurz, mózg mamy już czyściutki i gotowy do działania. Żaden smęt nam nie przeszkadza, żaden foch nie rozprasza, pora na wizualizację.
Jak to się robi? To banalne. Zacznijmy od czegoś prostego… Gleba będzie dobra.
Wyobraź sobie kawałek pustej, czarno – burej gleby. Jest pusta, ale wilgotna i gotowa do przyjęcia życia, daj jej ją. Wyobraź sobie jak zaczynają na niej kiełkować rośliny, niech będą na początku jak wszystkie, pozwól im żyć tylko przez kilka sekund, niech zaraz obumrą, ale wcześniej niech dadzą życie nowej generacji. Widzisz to? Kolejne generacje, nie muszą już być zielone. Niech będą fioletowe, czerwone, daj upust ekspresji, wyobraź sobie jak widzi pszczołą, która wsza widzi nadfiołkowo! Patrz na te rośliny jak pszczoła.
Ta nie, trująca, ta nie, to roślina pułapka, ta! Ta Fioletowa, o podłużnych, mięsistych liściach i kolcach przy czerwonym jak krew i pomarszczonym jak starzec kwiecie. To ta roślina jest dobra, ona oznacza dla Ciebie jedzenie, bo przecież teraz jesteś pszczoła.
Przeszedłeś od obserwatora, do aktora. Bierz udział w szalonym spektaklu własnego umysłu! Dalej! Stworzyłeś świat, który wiąż się zmienia, zmieniaj się i ty!
Porzuć skrzydła pszczoły, wykształć ogon skorpiona i biegnij dalej, w tej szalonej dżungli! Nie przestawaj o tym myśleć, nie musisz zastanawiać się nad tym, co zostawiłeś przed drzwiami swojej głowy, na to czas przyjdzie potem. Teraz biegnij.
Ukryj się w jakiejś jamie, w końcu jesteś nie tylko łowcą, ale i ofiarą. Tu zmieniaj się dalej, odrzuć owadzie życie, pokryj się łuską i wykształć szybkie, umięśnione nogi. Biegnij dalej! Jesteś jaszczurką! Świat dookoła nie ma prawa do odpoczynku, nadal ma się zmieniać, kolejne rośliny mają rosnąć i marnieć w oczach, a ty biegnij, bo gdzieś tam są owady, którymi kiedyś byłeś, dopadnij je i… Nic już im nie zrobisz, bo znów się zmieniłeś.
Na grzbiet podstępnie wpełzło Ci futro, ogon zmiękł. Jesteś teraz gryzoniem! Ale nie byle jakim gryzoniem. Ciągle rośniesz, najpierw biegniesz na czterech, teraz na dwóch łapach i pomagasz sobie długim, zwinnym jak bicz ogonem.
Wciągnij koszulę, ubierz spodnie! Weź szable do ręki i stawaj w szeregu. Oto stworzyłeś cywilizację podobnych sobie, szczurzych postaci, uzbrojonych w miecze, mieszkających w wyciętych z ostańców domach i jedzących… no dalej! Jaszczurki!
Co Ci pozostało?! Włącz się w ich życie, walcz w imię chwały swojego klanu i stań na jego czele, by móc złożyć najpiękniejsze podarki w świątyni Światła.
Nie pozwól jednak, by podziały klanowe odebrały Ci czujność na arenie międzynarodowej! Jeśli Szarzy, z Farelni zaatakują, nie będzie żadnej świątyni!
Pilnuj ich i swoich sprzymierzeńców, Czarnych z Garudii, może będą chcieli ukraść twoje pola ostańców? Gdzie wtedy wykujesz swój dom?!

Widzicie moi mili? Nic trudnego, świat tworzony, rozwijany i eksploatowany przez jednego człowieka. Nic, tylko usiąść, spisać i wykorzystać. Taka wizualizacja jest prosta, bo od rzeczy banalnych prowadzi do wielkich, funkcjonujących światów pełnych tajemnic, które sami musicie odkryć.
Jazda lepsza niż po dragach i do tego za darmo!

c) Czytanie:
Wizualizacja nic nie pomogła? Zawsze zostaje czytanie i oczekiwanie na natchnienie.
Najlepiej znajdź sobie jakieś zaciszne miejsce, w którym jest sucho i wygodnie.
Zanieś tam herbatkę, jedną gazetę, jedną ciekawą książkę historyczną/literaturę piękną, jedną książkę sf/fantasy/detektywistyczną i może jakiś ciekawy artykuł naukowy, który jesteś w stanie zrozumieć. Jeśli masz psa, mile widziane będzie jego niezobowiązujące towarzystwo na twoich nogach.
Teraz, ustaw sobie odpowiednie światło, włącz spokojną, ale miła muzyczkę (może być podkład z gry np. strategicznej, one mają odpowiednie nuty zazwyczaj) i czytaj to… na co masz aktualnie ochotę. Nie śpiesz się, tu jest to niewskazane.
W pewnym momencie coś Cie uderzy, to będzie słowo, kontekst zdania czy informacja, ale na pewno tak będzie. Uznasz, że to odpowiedni początek, a dalej twoje myśli popędzą jak przy wizualizacji. Spisać, wykorzystać, grać. :-)

d) Nagły atak weny:
Tu nie ma prawidłowości, po prostu w którymś momencie chcesz zawołać „to jest to!” i dalej już wszystko dzieje się samo.

e) Dalsza higiena mózgu:
Gdy już masz swój wyśniony pomysł i rozwijasz go, nie zapominaj o seansach czyszczenia mózgu. Rób to jak najczęściej, bo jedyne co Ci zagraża ze strony śmiechu, to zmarszczki w pewnych miejscach na twarzy, świadczące o tym, jak radosnym jesteś człowiekiem.
Stara się też zbytnio nie bałaganić między swoimi uszami. Nie słuchaj i nie opowiadaj głupot, staraj się myśleć samodzielnie i nie pozwalaj innym robić tego za Ciebie. Zamiast grać na kompie, usiądź i poczytaj coś z Andre Norton, Dostojewskiego, Orwella czy Kaczora Donalda.
Oglądaj tylko filmy które Ci się podobają i pamiętaj, ze jest jeszcze na świecie coś takiego jak teatr. Nigdy nie przestawaj się dziwić tym co widzisz, wtedy będziesz mniej zaskoczony, gdy oberwiesz w głowę piłką na boisku. ;-)

19. Inkubacja pomysłu.

Mówi się, ze najgorsze są początki i to jest święta prawda!
Jeśli masz już gotowy szkic całego świata w głowie i siadasz do spisania go… sam ogrom może przestraszyć. Tylko spokojnie! Nie jest tak źle!
Zacznij od rzeczy oczywistych, ras, profesji, zdolności, opisu świata, przedmiotów i priorytetów. To podstawy, po spisaniu których inni mogą zobaczyć zarys twojej wizji i Ci pomóc.
No tak, spisywanie dla siebie w edytorze tekstu to jedno, ale jak to na forum wrzucić? Jak rozplanować? Jak nadać temu sens?
To już wyższa szkoła jazdy, ale jest kilka znaków pomocniczych.
* Pierwsza złota zasada, najważniejsze na górze! Wszystko co gracz powinien wiedzieć powinno znajdować się w jego głowie. Głowa jest w ciele najwyżej, więc odruchowo zacznie szukać na górze i tam właśnie masz za zadanie wsadzić wszystkie poradniki gry, lokacje startowe i zasady (gry jak i uniwersum).
* Kolejną zasadą wartą podkreślenia, jest zasada liniowości. Staraj się by jedne rzeczy wynikały z drugich. np. Wojna na południu pociąga za sobą niezadowolenie chłopów z północy, którzy muszą tyrać za siebie i za tych, co nie mogą na południu. W świecie który tworzysz, jak i w każdym innym który powstał i się utrzymał, nie może zabraknąć zależności.
* Zasada smakosza pozwoli Ci łatwo wczuć się w nowego gracza. Po prostu czytaj wszystkie swoje teksty od początku do końca i cały czas pytaj się „Skąd to się wzięło? Dlaczego tak? W sumie to po co?”, odnośnie każdej możliwej rzeczy. Nie szkodzi, że pytania czasami będą głupie, ludzie też tacy czasem są i, niestety, trzeba brać to pod uwagę. Ewentualne braki informacyjne, przestawienia tekstu miejscami, objaśnienia na marginesie, schematy i obrazki załatwiaj bez żalu, to dla większego dobra.

Inkubacja już za nami, pomysł na forum się przyjął i teraz trzeba dać mu się trochę rozwinąć.

20. Lokacje i NPC

Bez tego ani rusz jakiegokolwiek pbf’a.
Lokacje które oddasz do gry będą najsurowiej ocenianą częścią całej gry, nie wolno Ci tu zawalić!
Opisy muszą być sensowne, długie i bardzo obrazowe. Nie zawadzi okrasić ich obrazkami, ale okrasić, nie zastąpić!
NPC z kolei nie mogą być kukłami, które grzecznie naprawiają mieczy jak potrzeba, czy leczą z automatu każdego przyniesionego wędrowca. Nadajcie im trochę charakteru!
Niech kowal targuje się jak arab o o wielbłąda z bombą w środku, niech pani na poczcie chce wszystkim opowiadać o swoich wnukach i niech tych wnuków ma sporo! Bo jak jej się gadane skończy, to gra zacznie się robić nudna.

Oto dwa przykłady:

Lokacja: Serce pustyni
Opis: Wydmy są tu wysokie jak góry, miejscowa ludność nawet nadaje im imiona. Piasek jest sypki, biały i piekielnie gorący, samo zanurzenie w nim stóp spowoduje z pewnością pozostawienie sporych kawałków skóry w gruncie.
Patrząc na to wszystko z grzbietu swego wielbłąda nie umiesz oprzeć się wrażeniu, że już tu byłeś. Bowiem pustynny krajobraz, wszędzie piękny, acz monotonny, i tu nie ma za wiele do zaoferowania twoim oczom.
Ponaglasz dromadera do stepu i powoli zsuwasz słomkowy kapelusz na oczy, ten piekielny piach pakuje się wszędzie, włącznie z twoimi ustami, ale z tym już nic zrobić nie można.

NPC: Chłopaczek od jagód
Rozmowa: (Ch)łopaczek: Czego chcesz? Ja muszę zaraz do domu wracać, ściemnia się, a ja nie lubie siedzieć na dworze po zmroku. – powiedział mały zadzierając lekko nosa, zupełnie jakbyś był jakimś intruzem na tej jego polance.
(T)y: Ja tylko po jagody mały! Sprzedaj dzbanek i możesz uciekać do domu, nikt Ci nie broni. – mówisz możliwie przyjaznym głosem.
(Ch): No dobra, było od razu! 5 talarów i jest twój, zobacz! Pierwszorzędne owoce! Nigdzie w Starym Młynie takich nie kupisz! Zbierałem je w specjalnym miejscu!
(T): Pięć?! Chyba żartujesz mały! Za taką kasę, kupie sobie tort jagodowy! Nie zapłacę Ci tyle, za dzbanek pełen do połowy!
(Ch): No dalej! Chce kupić mamie prezent urodzinowy! Nie bądź sknera, jagódki pierwsza klasa! Jutro Ci nawet dozbieram z dwie garści, co ty na to? – powiedział chowając ręce w kieszeni i rzucając okiem na dzbanek stojący przy jego lewej stopie… skoro to na prezent dla jego mamy… Zgadzasz się na tą horrendalną sumę, nie wiedząc, że jesteś już ósmą osobą w tym tygodniu, która nabrała się na urodzinowe kłamstwo tego łobuza!

Widzicie? Ta postać żyje, ma jakieś obowiązki, ma prace, ma plany i co najważniejsze, oszukuje jak każdy dzieciak. Pamiętajcie o tym, NPC powinien oddychać, bekać i pierdzieć, tylko wtedy gra z nim będzie, o dziwo, przyjemnością.

21. Gra z klimatem.

Skoro już postawiłeś forum, wrzuciłeś na nie wszystkie przygotowane teksty i urozmaiciłeś to jakimiś obrazkami, co Ci pozostaje? Gra! :-)
Ale jak grać, by nie zatracić klimatu? Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie, musimy się cofnąć w czasie, do chwili w której wrzuciłeś pierwsze teksty na forum i zacząłeś myśleć, jak to teraz będzie wyglądać.
Zadajmy pytanie: Czym jest klimat?
Klimat to niezauważalna atmosfera powagi, towarzysząca graczom w czasie zabawy. To ona zmusza do wcielania się w postacie, wpycha jaźń w określony strój i wysyła do świata, który jej daliśmy. To właśnie dzięki niej gra daje taką przyjemność, bowiem klimat jest scenariuszem naszego małego teatru improwizacji.
Stąd potrzeba ochrony klimatu, bo on sam się bronić niestety nie potrafi. NIE wolno do gry wprowadzać elementów życia doczesnego, po prostu NIE wolno. To zabija zabawę, ściąga myśli z powrotem na to parszywe życie, od którego ucieczki szukamy.
Dobry administrator powinien zadbać, by na forum nic nie przypominało graczom o ich życiu poza siecią. Nie może być spamu, nie może być pytań o ulubione książki, nie wolno wyładowywać swoich prywatnych niechęci w czasie gry, nie wolno pozwolić, by ktoś był sobą w czasie gry.
Postać musi być inna niż człowiek, tego należy pilnować i to należy sugerować graczom, niech będą każdym kim chcą, ale nie sobą.
A ty drogi adminie, bądź graczem, postacią i bogiem w jednym, ale nigdy nie myl tych ról. Bo to jest ten nóż, który ty możesz pchnąć pod żebra klimatowi.

To już koniec kolejnej części mojego poradnika, być może napisze kolejne… Sam nie wiem, na razie macie co wam dałem i mam nadzieje, ze będzie wam dobrze służyć.