Twoje centrum PBF

Źródło: http://www.zakonopedia.boo.pl/mangel
Autor: Mangel

Zakon Światła -ostoja fantazji

Poradnik tworzenia pbf, część pierwsza – “Jak zacząć?”

1) Początek.

a) Jeśli zamierzasz tworzyć w świecie już istniejącym (realia anime/ mangi/ książki/ gry) musisz go bardzo dogłębnie poznać. Fakt że obejrzało się 30 odcinków jakiegoś anime, czy przeczytało kilka stron książki nie uprawnia nas do nazywania się autorytetem w danej dziedzinie.

Zazwyczaj ludzie chcą tworzyć w światach dobrze rozwiniętych, o pewnych ustalonych realiach i prawach, trzymajcie się ich! Skoro już chcesz mieć pbf-a w tym klimacie to zachowaj chociaż to czym się ten klimat wyróżnia, w przeciwnym razie przejdź do podpunktu b.

b) Jeśli tworzysz własny świat to twórz go! Bądź kreatywny, niepokorny dla schematów! Pozwól by twoja wyobraźnia pracowała za Ciebie, ty tylko spisuj wszystko co Ci podpowie. Nawet jeśli na czymś się wzorujesz, nawet jeśli czerpiesz z kilku źródeł, to jest twoja gra! Twórz ją z zapałem.

Jednak pamiętaj o jednej rzeczy, to że wyobraźnia pracuje dla Ciebie, nie znaczy ze ty jako szef masz się obijać. Myśl o swej grze. „Dla kogo ma być?”, „Jak odbiorą ją gracze?”, „Czy ja o czymś nie zapomniałem?!”, „Jezu! Toż to sztampa!”. Takie samokrytyczne i wątpliworodne myśli uchronią Cię przed ciętą krytyką co bardziej wykwalifikowanych koneserów gatunku.

2) Świat.

a) Poznanie świata polega głównie na zagłębieniu, czyli wczuciu się w niego. Trzeba widzieć związki i zależności tego świata, rozumieć jego zasady, trzymać się ich. Pamiętaj, tworzysz w świecie już istniejącym, nie interpretuj zbyt mocno tylko staraj się ująć wszystko jak najbardziej podobnie do tego co poznałeś przy zgłębianiu świata.

b) Świat autorski musi być autorski. Nie oznacza to że nie wolno Ci się wzorować czy zapożyczać pewnych rzeczy z innych dzieł gotowych. Pamiętaj jednak iż zapożyczenie nie oznacza procedury „kopiuj-wklej” a wzorowanie nie jest wzorowaniem gdy tworzysz identycznego pbf-a jak forum z którego Cię wyrzucono!

Najlepiej zbierz SWOJE najlepsze pomysły i zweryfikuj je. Sprawdź czy pasują do siebie nawzajem i czy dają Ci możliwość dokładania kolejnych w miarę upływu czasu.

Gdy dojdziesz do wniosku że twój świat jest wystarczająco jednolity i autorski – czas zacząć najlepsza zabawę!

3) Wypełnianie świata.

Obojętnie czy tworzysz w świecie już ustalonym czy w autorskim (czy może mieszasz oba te style) wypełnienie świata zawsze przebiega podobnie.

Krajobraz powinien pasować do klimatu i realiów świata, jeśli tworzymy świat lasów i na poziomie średniowiecza – na boga nie wsadzajmy tam jakichś mechanicznych gór!

Gracz nienawidzi niejednolitości gry, to psuje cały klimat i w dodatku jest mało oryginalne.

Flora i fauna tak jak krajobraz muszą być bardzo klimatyczne. Mile widziane jest wykorzystanie zwierząt z „reala” , to pozwala graczom na odniesienia w stylu „Wikłak – taka większa ważka, mniej więcej wielkości konia”, od razu wiemy jak to wygląda i jakich jest gabarytów. Z zwierzętami i roślinnością jest jednak pewien problem, musza się uzupełniać. Jeśli już tworzymy gryfa, ten gryf musi mieć swoje miejsce w łańcuchu pokarmowym, a ten łańcuch musi się ciągnąć jeszcze w obie strony.

Istoty rozumne muszą być przedłużeniem flory i fauny. Muszą mieć jakieś korzenie i cechy wspólne z czymkolwiek, ludzki umysł zawsze musi widzieć powiązania. Dzięki temu świat wyda się bardziej naturalny i przyjaźniejszy.

4) Przejawy intelektu

Tu mieści się wszystko, od magii, przez jutsu (Naruto), architekturę po zgromadzenia i organizacje. Świat istot rozumnych MUSI być przez nie zmieniany, wykorzystywany i okiełznany (nie ważne w jaki sposób). Żaden dobry pbf nie obędzie się bez stworzenia jakiejś struktury hierarchii, podziały „my – oni”, opcjonalnie, acz mile widziane, są też handel, infrastruktura i spis najważniejszych przedmiotów.

Warto też spisać wszystkie ważniejsze jednostki i schematy naszego pomysłu (jednostki miary, przeliczniki, ect) tak by ktoś nie sprzedawał mięsa jelenia na metry (smutne acz prawdziwe, znalezione na pewnym pbf-ie). Jeśli do tego uda nam się napisac podręcznik w którym, w postaci artykułów, będziemy zawierać kolejne informacje o świecie gry będzie to oznaczać jedno – wejście pbf-a do ekstraklasy.

5) Skrypty, kody i inne narzędzia informatyczno- techniczne

Wielu autorów pbf myśli iż dobra gra zawiera wiele skryptów, ciekawostek, ect. To podstawowy błąd uczniaka. Generatory, elementy dynamicznej grafiki czy muzyka może i są ciekawym dodatkiem do gry, jednak TYLKO dodatkiem. Nie zastąpią fabuły, pomysłu i wykonania gdyż bez tych trzech czynników pbf nie może trwać!

Skoro jednak uda nam się spełnić trzy warunki dobrego pbf-a (fabuła, pomysł, wykonanie) to dodawanie gotowych skryptów, nieobrobionych i nie pasujących do wyglądu graficznego czy fabularnego gry jest już masochizmem. Jeśli wybierasz gotowy skrypt na tabelkę dostosuj jej kolor do tła forum, jeśli wybierasz gotowe kody buttonów (np. z http://dodatki.net ) wytnij tą część która wyświetla skąd kod pochodzi. Nauczysz się przy tym podstaw języka programowania html i jednocześnie pokażesz graczom że, mimo iż nie jesteś informatykiem (jak jesteś to pisz własne leniu! ) to starasz się i rozwijasz nie tylko forum ale i swoją wiedze jak je ulepszyć.

Wykorzystuj też opcje jakie daje Ci serwis w którym założyłeś forum, wszystko można użyć na swoją modłę, WSZYSTKO.

To już koniec tego krótkiego (jak na mnie) poradnika, mam nadzieje że choć trochę poprawi on kondycję i podniesie poziom pbf-ów. To mini kompendium ma za zadanie tylko zarysować granice w których poruszać się powinni autorzy kolejnych gier RPG na forum, tak aby userzy nie dochodzili do wniosku iż to zabawa dla „sklonowanych owiec” i „pół debili” bo przecież nikt nie potrafi tego zrobić dobrze.

PS. Rada dla tak zwanych dzieci neo, jeśli ktoś was wyrzucił z swojego pbf-a, zablokował/skasował konto i kazał wam nie wracać – miał w tym jakiś cel. Zakładanie identycznego forum, z splagiatowanymi tekstami i próba podkupienia jego graczy by przeszli na „wasze” „forum” jest chore i wedle mnie powinno podlegać karze ucięcia pewnych części ciała (tak jak w średniowieczu).